Hashimoto

Hashimoto’s thyroiditis is een auto-immuunziekte die schildklierweefsel vernietigt.

Kort samengevat:

• Bij Hashimoto vormt het immuunsysteem van het lichaam antilichamen tegen schildklierweefsel, wat leidt tot chronische ontsteking van de schildklier.
• Symptomen van hyperthyreoïdie en hypothyreoïdie kunnen zich voordoen. Typische symptomen zijn vermoeidheid, lusteloosheid, het koud hebben, gewichtstoename, haaruitval en slechte concentratie.
• Conventionele therapie bestaat uit het vervangen van de ontbrekende hormonen door synthetische hormonen zoals L-thyroxine. Dit leidt vaak niet tot volledige verlichting van de symptomen.

Hashimoto’s thyreoïditis (syn.: syndroom van Hashimoto, chronische auto-immuun thyreoïditis, auto-immuun thyreopathie, chronische lymfocytaire thyreoïditis) is een auto-immuunziekte die leidt tot een meestal pijnloze, chronische ontsteking van de schildklier. De ziekte ontwikkelt zich in episodes. Onbehandeld is deze ziekte levenslang en, volgens de conventionele geneeskunde, ongeneeslijk.

Oorzaak en gevolg

De oorzaak is een verkeerd gericht proces in het immuunsysteem. Het resultaat is een vernietiging van de kliercellen of, wat zeldzamer is, een vervanging van de kliercellen door bindweefsel. In beide gevallen verdwijnen de hormoonproducerende cellen en wordt de schildklier minder actief, met talrijke negatieve gevolgen voor het organisme.

De ziekte is genoemd naar de Japanse arts Dr. Hakaru Hashimoto, die de ziekte voor het eerst beschreef in 1912. In tegenstelling tot de exotische naam is het de meest voorkomende oorzaak van chronische ontsteking en primaire hypothyreoïdie bij aanwezigheid van voldoende jodium. In de grootste op bevolkingsonderzoek gebaseerde follow-up studie van deze aandoening, de Wickham studie, werd het volgende aangetoond:

• Verhoogde auto-antilichaamspiegels in het bloed kunnen worden aangetroffen bij 10% van de totale bevolking.
• 7,5 procent van de bevolking heeft ook verhoogde (basale) TSH-spiegels met normale niveaus van de vrije schildklierhormonen fT3 en fT4 (subklinische hypothyreoïdie).
• 1,9 procent van de bevolking heeft een manifeste hypothyreoïdie, d.w.z. dat de TSH-spiegel verhoogd is en de schildklierhormonen fT3 en fT4 verlaagd zijn.

Vooral werkende vrouwen tussen 30 en 60 jaar worden getroffen, namelijk 8 procent van alle vrouwen vóór de menopauze en 16 procent van alle vrouwen na de menopauze. Over het geheel genomen lijden vrouwen ongeveer 10 keer vaker aan het syndroom van Hashimoto dan mannen.

Functies van de schildklier

De schildklier wordt vanwege zijn vorm ook wel het vlinderorgaan genoemd. De schildklier is als het ware de uitvoerende macht van ons organisme. Als er hier een verstoring is, functioneert er maar weinig zonder problemen. Veranderingen in de schildklier hebben niet alleen gevolgen voor het hele lichaam, maar brengen ons ook psychologisch op een dwaalspoor.

De schildklier is verantwoordelijk voor:

• Warmteproductie
• Zuurstof metabolisme
• IJzermetabolisme
• Lichamelijke en geestelijke energie
• Regulering van onze waterhuishouding
• Eiwit-, vet- en koolhydraatmetabolisme
• Calciummetabolisme en (bot)groei
• Spijsvertering
• Geestelijk evenwicht.

De schildklier is een hormoonklier ter grootte van een walnoot, die tussen 18 gram (vrouwen) en 25 gram (mannen) weegt.

Symptomen Hashimoto

• Vermoeidheid
• Apathie, lusteloosheid
• Wazig, watten gevoel in het hoofd
• Moeite met concentreren
• Nerveuze depressie of slechte besluitvorming
• Gevoeligheid voor koude
• Spier- en gewrichtspijn
• Gewichtstoename en hardnekkige obesitas
• Droge huid
• Constipatie
• Haaruitval
• Broos haar
• Libidoverlies
• Onvruchtbaarheid

De symptomen van Hashimoto worden vaak niet herkend. Zeer verontrustend voor Hashimoto-patiënten is de situatie dat een verband tussen deze symptomen en een trage schildklier van het type Hashimoto zelfs door specialisten wordt ontkend wanneer de TSH-waarde binnen het referentiebereik ligt.

Hashimoto’s thyroiditis kan ook herhaaldelijk worden afgewisseld met hyperfunctiesymptomen in fasen van een acute inflammatoire opflakkering. In dit geval moet worden uitgesloten dat de ziekte van Graves niet de oorzaak is van het verhitte metabolisme.

Bij subklinische hypothyreoïdie worden de menopauzale symptomen gemaskeerd; de symptomen verschijnen dan na L-thyroxinesubstitutie en worden vaak verkeerd geïnterpreteerd als symptomen van hyperthyreoïdie.

Polyglandulair auto-immuun syndroom en de ziekte van Hashimoto

De thyreoïditis van Hashimoto en de ziekte van Graves kunnen samen met andere auto-immuunziekten voorkomen als een polyglandulair auto-immuunsyndroom (PAS type I tot type III). In dit geval zijn ten minste twee endocriene organen aangetast, waarbij auto-immuunprocessen de onderliggende oorzaak zijn.

De volgende ziekten komen vaak in combinatie voor: Coeliakie, alopecia areata, vitiligo, pernicieuze anemie, reumatoïde artritis, mucocutane candidiasis, ziekte van Addison, chronische hypoparathyreoïdie, diabetes type 1.

Een endocrinoloog is belast met de diagnose en behandeling van ziekten van de hormoonproducerende klieren, zoals de schildklier. Endocrinologie is een belangrijke tak van de interne geneeskunde. Het behandelt de functie en regulering van hormonen en het endocriene systeem.

Ondanks deze specialisatie doen endocrinologen meestal geen uitspraken over de oorzaken van Hashimoto’s thyroiditis. De behandeling is symptomatisch met hormoonpreparaten zoals L-thyroxine of, in zeldzame gevallen, met natuurlijke hormonen, en het succes van de behandeling wordt alleen gemeten aan de hand van een normalisatie van de TSH-, T3- en T4-spiegel.

Als deze laboratoriumparameters binnen het normale bereik liggen, worden de patiënten als gezond beschouwd. Vaak nog bestaande klachten worden dan niet meer in verband gebracht met een schildklierafwijking.

Dit is teleurstellend en onbevredigend voor patiënten, die meer willen weten over de triggers en natuurlijke behandelingsmogelijkheden van het syndroom van Hashimoto. In feite zijn er veel verslagen van lichamelijke en/of psychische oorzaken van Hashimoto’s thyroiditis – en gelukkig zijn er ook steeds weer zeer goede therapeutische successen met natuurlijke behandeling van Hashimoto naast of in plaats van hormoonsubstitutie.

Oorzaken

Genetisch

Er is een familiale predispositie voor Hashimoto’s thyroiditis. Eerstegraads verwanten, d.w.z. ouders, broers en zussen en kinderen van een hashimoto-patiënt, lijken bijzonder vatbaar te zijn. Kinderen van ouders met het syndroom van Hashimoto hebben een kans van 25 procent om ook lymfocytische thyreoïditis te ontwikkelen. Er is echter geen specifiek overervingspatroon. Dit wordt onderzocht op het wetenschappelijke gebied van de salutogenese.

Moleculaire mimicry

Sommige virussen en bacteriën kunnen hun uiterlijk aanpassen aan dat van de lichaamseigen cellen. Hierdoor ontstaat een sterke gelijkenis tussen vreemde en lichaamseigen structuren, waarop een desastreuze kettingreactie volgt: wanneer het immuunsysteem deze vreemde indringers aanvalt, bestrijdt het automatisch ook het lichaamseigen weefsel. Een bekend voorbeeld hiervan is reumatische koorts, wanneer een immuunreactie tegen streptokokken bij tonsillitis ook de hartkleppen aanvalt en vernietigt.

Celresten als een vreemd lichaam

Deze theorie is gebaseerd op de veronderstelling dat de schildkliercellen door een infectie zijn beschadigd, waardoor celresten in het bloed terecht zijn gekomen. In het bloed worden schildkliercellen door het immuunsysteem als vreemde lichamen herkend en bestreden. Schildkliercellen worden dus herkend als een “vijand” en dus als een antigeen waartegen afweerreacties moeten plaatsvinden.

Stress en persoonlijke crises

De meeste Hashimoto-patiënten melden stressvolle levenssituaties vóór het begin van de ziekte, zoals problemen in de partnerrelatie, scheiding, moeilijkheden in het gezin, pesterijen op het werk, verlies van zin in het leven. De stress komt meestal voort uit besluitvormingsconflicten en “dilemma’s” waarbij er gewoon geen uitweg lijkt te zijn. Er zijn vaak kwesties van verdriet, gekwetstheid en teleurstelling met onderdrukte emoties.

Triggers voor Hashimoto’s

• Hormonale veranderingen: minder vaak tijdens de zwangerschap, vaak na de bevalling en tijdens de borstvoeding, minder vaak tijdens het gebruik van de pil, vaker na het stoppen met de pil, premenopauze, hormoonvervanging tijdens de menopauze. Meestal met hoge oestrogeen maar lage progesteron niveaus.
• Oestrogeendominantie of progesterontekort, bv. tijdens de puberteit.
• Polycysteus ovariumsyndroom; vrouwen met deze aandoening hebben viermaal meer kans om het syndroom van Hashimoto te hebben
• Lekkend darm syndroom (Leaky Gut)
• Dysbiose
• Virale infecties: Mononucleosis, bof, rubella, herpes, enz.
• Immunostimulerende medicijnen en vaccinaties: Interferon-α, interleukine-2 enz.
• Overdosering van jodium door röntgencontrastmiddelen (hartkatheterisatie, angiografie, CT), geneesmiddelen (bv. amiodarone), zuivelproducten uit de conventionele landbouw, voedingssupplementen met gedroogde algen en zeewier. Hierachter zit meestal een zware metalenbelasting, die bijzonder uitgesproken kan zijn door hemopyrrolurie (HPU) of cryptopyrrolurie (KPU). Er is een urinetest die hier een indicatie van kan geven.
• Vitamine D tekort

Vitamine D en Hashimoto

Het is aangetoond dat vitamine D het immuunsysteem moduleert en bescherming biedt tegen vele auto-immuunziekten en vormen van kanker. Het vitamine D-gehalte moet hoger zijn dan 50 mmol/ml. De meeste patiënten hebben lagere niveaus.

Vooral patiënten met auto-immuunziekten, neurologische aandoeningen, uitputtingsverschijnselen en depressies hebben vaak een zeer laag vitamine D-gehalte. Deze mensen moeten altijd worden ingesteld op een vitamine D-spiegel van ten minste 150 mmol/ml – langdurig chronisch zieke patiënten hebben baat bij een spiegel tussen 180-220 mmol/ml (Prof Spitz, Wenen, https://www.youtube.com/watch?v=xEU7Hb8KrpM)

Hashimoto en zwangerschap

Veel patiënten met de ziekte van Hashimoto die graag een kind willen, vrezen dat hun ziekte een nadelige invloed kan hebben op hun zwangerschap. Het risico op een miskraam is iets groter is dan bij gezonde vrouwen. Meestal verloopt de zwangerschap en bevalling bij de overgrote meerderheid van de vrouwen met thyreoïditis van Hashimoto normaal.

Het is belangrijk dat de schildklierhormonen (fT3, fT4) en het TSH zich reeds binnen het normale bereik bevinden op het ogenblik dat een zwangerschap wordt gepland. Tijdens de zwangerschap moeten de schildklierhormonen regelmatig worden gecontroleerd, bij voorkeur om de vier tot zes weken. Indien de waarden afwijken van het referentiebereik, kan controle om de twee weken noodzakelijk zijn.

Sommige Hashimoto-patiënten voelen zich veel beter tijdens hun zwangerschap. Dit is te danken aan de voortdurende stijging van het vrouwelijke hormoon progesteron, dat in de eerste drie maanden voor de instandhouding van de zwangerschap zorgt en later de verdere groei van het ongeboren kind bevordert. Het positieve effect van progesteron op het klinische beeld van de thyreoïditis van Hashimoto is meetbaar, want vaak daalt ook de TPO-antistofspiegel – niet zelden zelfs tot in het normale bereik.

Na de geboorte stijgen de antilichamen van de moeder echter vaak weer. Daarom zijn regelmatige controles belangrijk, niet alleen tijdens de zwangerschap, maar ook in de eerste zes maanden na de geboorte.

Soms worden in het bloed van de pasgeborene TPO-antilichamen aangetroffen, die via de placenta zijn overgedragen. De TPO-antilichamen zijn echter volkomen onschadelijk voor baby’s en worden gewoonlijk in de eerste levensmaanden volledig afgebroken.

Schildklierhormonen tijdens de zwangerschap

Vrouwen die regelmatig schildklierhormoonpreparaten zoals L-thyroxine moeten innemen om een trage schildklier te compenseren, hoeven zich geen zorgen te maken dat de tabletten schadelijk kunnen zijn voor het ongeboren kind. Integendeel: voor de ongestoorde ontwikkeling van het ongeboren kind (en het voorkomen van blijvende schade) is het zelfs van elementair belang dat een bestaande hypothyreoïdie met medicatie.

De behoefte aan schildklierhormonen neemt in de loop van de zwangerschap vaak toe, soms met wel 50%. In dit geval is het belangrijk de vereiste dosis niet in één keer te verhogen, maar stap voor stap onder therapeutische begeleiding.

Diagnose

De schildklierontsteking van Hashimoto kan duidelijk worden gediagnosticeerd door middel van echo en overeenkomstige laboratoriumwaarden.

Echo

Een echo-arme schildklier die ofwel diffuus vergroot is, verkleind is en/of veel kleine infiltraten vertoont, is met een waarschijnlijkheid van 95 procent doorslaggevend voor de aanwezigheid van Hashimoto’s thyroiditis – zelfs zonder de detectie van TPO- en TG-antilichamen.

Hashimoto’s: Welke bloedwaarden zijn belangrijk?

1. Klein bloedbeeld
2. TSH

Laat het alleen ‘s morgens bepalen, indien mogelijk altijd op hetzelfde tijdstip, in verband met schommelingen in de loop van de dag. Het stijgt in de loop van de dag en heeft zijn hoogste waarde om middernacht.

Patiënten die schildklierhormonen innemen, moeten dat blijven doen op de dag van de bloedafname, omdat de bepaling van TSH de situatie moet weerspiegelen zoals die in het dagelijks leven is.

TSH is geen vaste waarde en kan binnen enkele minuten veranderen. Het kan tijdelijk verhoogd zijn, bijvoorbeeld na lichamelijke inspanning. Als iemand vast of ziek is, daalt het TSH-niveau, om een paar dagen later weer te stijgen. Sommige jodiumhoudende geneesmiddelen doen het TSH stijgen, en ook psychotrope geneesmiddelen beïnvloeden het TSH-niveau. TSH hangt ook af van de leeftijd en is hoger bij kinderen en oudere mensen. De interpretatie van de waarden vergt veel intuïtie.

TSH wordt geproduceerd door de hypofyse. Het reageert op een tekort aan schildklierhormoon, dat niet noodzakelijkerwijs in het laboratorium herkenbaar hoeft te zijn (latente hypothyreoïdie), met een verhoogde TSH-productie. Bij een verhoogde TSH-spiegel tussen 5 en 10 mU/l heeft slechts ongeveer 30 procent van de patiënten na 15 jaar een manifeste hypothyreoïdie ontwikkeld, zoals blijkt uit een groot onderzoek uit Zweden. Dit betekent dat met licht verhoogde TSH-spiegels en een goede algemene conditie, men kan afwachten.

De TSH-waarde moet tussen 0,4 en 4,0 mU/l liggen. Als het bij de eerste meting slechts iets meer dan 4,0 mU/l bedraagt, moet het na twee tot drie maanden worden herhaald voordat schildklierhormonen worden toegediend.

Uitzonderingen zijn mensen met uitgesproken symptomen, vrouwen met een kinderwens, zwangere vrouwen en patiënten met lipometabole stoornissen. Hier moet men streven naar een TSH onder 2,5 mU/l.

Veel endocrinologen proberen de TSH-waarde tussen 0,4 en 1,5 mU/l in het lagere normaalbereik te plaatsen. Dit wordt gewoonlijk bereikt met een dosis L-thyroxine van 1,5 microgram/kg lichaamsgewicht. In het geval van bestaande knobbeltjes in de schildklier wordt zelfs gestreefd naar een waarde onder 1,0 mU/l om degeneratie te voorkomen.

Recente studies wijzen op een revolutie in de schildklierdiagnostiek die al lang had moeten plaatsvinden: De rol van TSH als de belangrijkste parameter voor de diagnose van schildklierdysfunctie wordt in twijfel getrokken.

3. Vrije schildklierhormonen: fT4 en fT3
   De vrije schildklierhormonen moeten bij het begin van de behandeling worden bepaald om onderscheid te maken tussen manifeste of subklinische hyperthyreoïdie of hypothyreoïdie. De vrije vormen zijn biologisch actief en correleren met de schildklierfunctie. In geval van hyperthyreoïdie of hypothyreoïdie tijdens de zwangerschap worden de vrije schildklierhormonen regelmatig bepaald.

Ook voor de diagnose van een conversiestoornis, die niet ongewoon is, moeten deze twee waarden ten minste eenmaal bij het begin van de behandeling worden bepaald.

Wilt u een uitgebreid bloedonderzoek laten uitvoeren klik hier.

4. Hashimoto: Welke antilichamen zijn belangrijk?
   TPO-antilichamen (TPO-AK) zijn verhoogd in 95 procent.
   TG-antilichamen (TG-Ak of TAK) zijn met 70 procent verhoogd.

Soms zijn de antilichamen in het begin negatief en komen ze pas later in het verloop van de ziekte aan het licht. Dit wordt een seronegatieve auto-immune thyreopathie genoemd. De diagnose wordt dan gesteld op basis van echo.

Nu weten we dat de vorming van antilichamen misschien niet de oorzaak maar het gevolg is van de thyreoïditis van Hashimoto, die verschilt van andere auto-immuunziekten. De belangrijkste actoren van auto-agressie bij het syndroom van Hashimoto zijn gespecialiseerde afweercellen van de witte bloedcellen, de zogenaamde lymfocyten. Vandaar de naam “chronische lymfocytaire thyroïditis” voor Hashimoto’s thyroïditis.

De antilichaamconcentraties kunnen in de loop van de ziekte sterk fluctueren. Een controle van de antilichamen is slechts eenmaal per jaar nodig om te beslissen over het voorschrijven van selenium. Anders kunnen uit de antilichamen geen betrouwbare conclusies worden getrokken over het stadium en het verloop van de ziekte.

De TRAK-antilichamen (TSH-receptorantilichamen) zijn belangrijke aanwijzingen voor de ziekte van Graves en worden alleen bepaald als er symptomen van hyperthyreoïdie zijn.

5. Ferritine (ijzerreserves) en holo-transcobalamine (actieve vitamine B12) bepaling:
   IJzertekort en de daaruit voortvloeiende bloedarmoede komen vaak voor bij mensen met thyreoïditis van Hashimoto omdat het immuunsysteem tijdens de chronische ontsteking meer ijzer verbruikt. Het ijzertekort zelf bevordert verdere ontstekingen, vooral bij vrouwen.

IJzergebrek leidt ook tot een tekort aan schildklierhormonen (T3, T4), die worden gevormd uit jodium en tyrosine en daarvoor het ijzerafhankelijke enzym TPO (thyroperoxidase) nodig hebben.

Bloedarmoede ontwikkelt zich in verschillende fasen. Met de gewoonlijk vastgestelde laboratoriumwaarden (Hb, hematocriet, MCV, MCH, MCHC, transferrineverzadiging, enz.) kunnen alleen gevorderde stadia van ijzertekort (manifeste anemie) worden opgespoord.

De ferritinewaarde wijst al in een vroeg stadium op ijzertekort (latente anemie) en moet daarom bij alle patiënten met het syndroom van Hashimoto worden gecontroleerd. Bij een ferritinewaarde van minder dan 20 μg/l kan jodium niet in de schildklier worden opgenomen en worden dus nog minder hormonen (T3, T4) aangemaakt.

De schildklierhormonen T3 en T4 zijn op hun beurt belangrijk voor de absorptie van vitamine B12 en de bloedvorming. Als de schildklierhormonen verlaagd zijn, wordt er minder vitamine B12 en ijzer opgenomen. Dit leidt tot een verdere vermindering van de productie van T3 en T4 in de schildklier – een vicieuze cirkel begint.

Vitamine B12

Vooral mensen met een hoge stressbelasting en/of alcoholgebruik, veganisten, vegetariërs, zwangere vrouwen, ouderen en/of patiënten met hypothyreoïdie of gastro-intestinale ziekten hebben een aanzienlijk verhoogd risico op een vitamine B12-tekort.

Deze risicogroep moet zeker onderzocht worden op een mogelijk vitamine B12 tekort. De totale hoeveelheid vitamine B12 die gewoonlijk in het bloed wordt bepaald, is echter een late, relatief ongevoelige en niet-specifieke biomarker van vitamine B12-deficiëntie, omdat deze hoofdzakelijk de inactieve opslagvorm meet. Uit de laatste onderzoeksresultaten blijkt dat een B12-tekort niet betrouwbaar kan worden uitgesloten bij een totale vitamine B12-concentratie tussen 200 en 550 pg/ml.

De bepaling van holo-transcobalamine (holo-TC) daarentegen kan een tekort aan vitamine B12 in de vroegste stadia opsporen, waardoor het de gevoeligste van alle beschikbare tests is. Lage niveaus (< 35 pmol/l) zijn de zekerste marker van een vitamine B12-tekort.

6. Vitamine D
   De meeste patiënten met thyreoïditis van Hashimoto hebben een vitamine D-tekort met veel nadelige gevolgen. Zie verder bij vitamine D.
7. Magnesium is belangrijk voor de absorptie van vitamine D.
8. TT3 (totaal T3) en rT3 (omgekeerd T3)
   Het quotiënt van TT3 en rT3 dient als een belangrijke indicator van T4 >T3 conversie en moet worden bepaald als een conversiestoornis wordt vermoed.
   Dit is het geval wanneer een van de volgende situaties aanwezig is:
   -Hoge fT4 + lage fT3 + normale of lage TSH-waarde; dit kan ook voorkomen bij hooggedoseerde therapie met T4-monopreparaten (L-thyroxine, Euthyrox), wanneer er een overaanbod van T4 is en het lichaam hierop reageert door steeds minder T4 om te zetten in T3 – maar wel in rT3.
   -Onbevredigende resultaten van T4-monotherapie bij andere ernstige onderliggende ziekten dan Hashimoto’s thyreoïditis
   -Verschil tussen de relatieve fT4- en fT3-waarden met meer dan 5 procent.
   U kunt deze waarden zelf berekenen met een fT3/fT4-percentagerekenmachine die u op het internet kunt vinden: https://hashiona.com/hormone-level-calculator/

Punt 1-7
zijn de minimumvereisten om een gedifferentieerde diagnose te kunnen stellen, die wordt beschouwd als de basis voor een succesvolle behandeling. Wie dit tegenspreekt, neemt patiënten met het syndroom van Hashimoto en hun klachten niet serieus!

Punten 8-16
Zijn belangrijke toevoegingen onder bepaalde omstandigheden.

Punt 9-10
Het is aan te raden dat alle mensen met thyreoïditis van Hashimoto hun schildklierwaarden laten bepalen voordat ze met een schildklierbehandeling beginnen. Dit bespaart een hoop verspilde tijd en frustratie bij de therapie.

Hoe wordt rT3 geproduceerd?

De schildklier van een gezonde volwassene produceert 95 – 110 microgram T4 en 10 – 25 microgram T3 per dag. T4 wordt bijna uitsluitend door de schildklier geproduceerd, terwijl slechts ongeveer 25 procent van T3 rechtstreeks in de schildklier wordt geproduceerd, terwijl ongeveer 75 procent uit T4 wordt geproduceerd door omzetting (dejodinatie) in de lever, de darmen en de nieren.

Tijdens dit proces kan uit T4 ook het fysiologisch inactieve omgekeerde T3 (rT3) worden gevormd, dat dient om de schildklierhormonen naar behoefte te reguleren en zo symptomen van hyperfunctie te voorkomen. Wanneer de vraag laag is, deduceert het lichaam meer T4 tot inactief rT3 om een te hoog T3-niveau tegen te gaan. Het probleem is dat de moleculaire structuren van inactief rT3 en actief T3 sterk op elkaar lijken, zodat de T3-receptoren door rT3 worden geblokkeerd. Het gevormde rT3 is dan niet alleen fysiologisch inactief, maar kan ook het effect van T3 belemmeren door de T3-receptoren te blokkeren.

Indien er sprake is van een zogenaamd “laag-T3-syndroom” (functionele hypothyreoïdie) met een laag TT3 en een hoog rT3, kunnen Hashimoto-patiënten baat hebben bij een combinatietherapie met T4/T3 (in plaats van een zuivere monosubstitutie met T4), zoals met Novothyral of beter met Prothyrid.

Mogelijke oorzaken van de conversiestoornis:

• Selenium tekort
• Ernstige algemene ziekten (hepatitis, levercirrose, diabetes, gevorderd hartfalen, ontstekingsprocessen…)
• Anorexia
• Geneesmiddelen of röntgencontrastmiddelen
• Milieuverontreinigende stoffen
• Antilichamen tegen deiodases
• Uitputting, depressie
• Cortisoloverschot als gevolg van fysieke (ongelukken, operaties, verhongering…) en emotionele stress.

Met behandeling en verbetering van deze oorzaken normaliseren de schildklierwaarden. Een van de meest voorkomende oorzaken van conversiestoornissen bij de meeste patiënten met thyreoïditis van Hashimoto is bijnierinsufficiëntie als gevolg van langdurige stress:

9. Cortisol en DHEA in speeksel als indicatie van bijnierzwakte.Met de ANS-meting kunt u uw dagelijkse cortisolprofiel testen en uitvinden of bijnierinsufficiëntie de echte reden is voor uw vermeende Hashimoto-symptomen! U moet deze test doen als u Hashimoto hebt en in het verleden last hebt gehad van aanhoudende of steeds terugkerende stress en u zich vaak moe en uitgeput voelt. De symptomen van bijnierinsufficiëntie, die aanvankelijk correleren met een verhoogd cortisolgehalte in het speeksel, zijn vaak niet te onderscheiden van de symptomen van hypothyreoïdie van het Hashimoto-type.
   De ANS meting vindt u hier .

Als de vermeende schildkliersymptomen niet verbeteren met hormoonvervanging, wordt de schildklier meestal behandeld met nog hogere doses hormonen. Deze procedure verslechtert de algemene toestand van de patiënt aanzienlijk! In feite is het absoluut noodzakelijk dat de bijnieren worden getest en zo nodig behandeld. Lees meer over bijnierinsufficiëntie, die schuil kan gaan achter de symptomen van Hashimoto’s thyroiditis.

10. Dysbiose darmflora
    Het ontlastingsonderzoek bestaat uit een microbiologische analyse van aerobe en anaerobe gidskiemen, schimmels, gisten, alsook kwantitatieve tests op spijsverteringsresiduen, α-1-antitrypsine, calprotectine, galzuren, pancreaselastase, secretorisch IgA. Nuttig als u last heeft van spijsverteringsproblemen en/of een onregelmatige stoelgang en/of winderigheidsklachten heeft. Als de darmflora niet in orde is, kan tot 20 procent van het enige metabolisch actieve hormoon van de schildklier (T3) niet worden geproduceerd.
11. Lekkende darm syndroom (Leaky Gut)
    Het ontlastingsonderzoek is ook zinvol als u lijdt aan een aantal van de volgende symptomen: Vermoeidheid, prestatieverlies, depressieve stemmingen, chronische maag- en darmklachten, buikkrampen, opgeblazen gevoel, reflux, gevoeligheid voor infecties, allergieën, voedselintoleranties.
12. Latente glutenintolerantie
    Deze test is nuttig voor Hashimoto-patiënten die ook aan deze symptomen lijden: indigestie, prikkelbare darm, opgezette buik, vermoeidheid, hoofdpijn, depressieve stemmingen, prikkelbaarheid, bot-, gewrichts- en spierpijn. Als het ontlastingmonster positief is voor gliadine/transglutaminase-antilichamen, moet de inname van gluten gedurende 10-12 weken worden vermeden. Als de symptomen aanzienlijk verbeteren of verergeren na herintroductie van een glutenbevattende voeding, kan worden aangenomen dat de patiënt glutenintolerant is.
13. Test de jodiumuitscheiding in de ochtendurine en de eigen jodiumbehoefte
    Jodiumtest in de urine: zo kunt u nagaan of uw hardnekkige zwaarlijvigheid of slapheid wordt veroorzaakt door een jodiumtekort.

14. Vrouwen testen op oestrogeendominantie met deze speekseltest
    U kunt oestrogeendominantie gemakkelijk opsporen met een chemische laboratoriumanalyse van de steroïdhormonen estradiol, estriol en progesteron in speeksel. Deze test moet worden gedaan bij vrouwen met hypothyreoïdie en de volgende symptomen: PMS, onvruchtbaarheid, verlies van libido, stemmingswisselingen, concentratieproblemen, slaapproblemen, vasthouden van water.

Uit verschillende studies blijkt dat vrouwen met het syndroom van Hashimoto vaak tegelijk een progesterontekort en een oestrogeendominantie hebben. Overheersende oestrogenen verhinderen dan dat de lichaamscellen de schildklierhormonen T3 en T4 naar behoren gebruiken. Dit kan leiden tot symptomen van hypothyreoïdie, hoewel de schildklier wel voldoende hormonen afscheidt.

15. Hemopyrrolurie (HPU) in de urinetest

Hemopyrrolurie (HPU) urinetest om hemopyrrol (HPU) in de urine te bepalen en een functioneel tekort aan vitamine B6 en zink uit te sluiten. Nuttig als u de schildklierontsteking van Hashimoto hebt en tegelijkertijd een aantal van de volgende symptomen: bleke teint, vermoeidheid, uitputting, zwelling in het gezicht, gevoeligheid voor zonlicht, slaapstoornissen, depressie, prikkelbaarheid, huidveranderingen, enz.

Deze test onderzoekt op een veel voorkomende stofwisselingsziekte die niet wordt erkend door de conventionele geneeskunde. HPU leidt tot een verlies van vitale stoffen en bijgevolg tot deficiëntieverschijnselen die chronische ziekten zoals het Hashimoto-syndroom kunnen uitlokken. Als hemopyrrolurie wordt behandeld, verbeteren heel vaak ook de symptomen van de thyreoïditis van Hashimoto.

16. Glucose en insuline (nuchter) of adiponectine of C-peptide
    Moet worden vastgesteld in het geval van razende hongeraanvallen en aanval-achtige trillerigheid. Insulineresistentie kan worden vastgesteld, wat niet ongewoon is bij thyreoïditis van Hashimoto met PCO-syndroom en onvruchtbaarheid.

Behandeling

De basis voor een succesvolle behandeling is betrekkelijk eenvoudig: gedegen kennis over de mogelijke oorzaken van auto-immuunziekten, voldoende tijd voor een gedetailleerde diagnose, een geïndividualiseerde behandeling en een open belangstelling voor de mens en zijn zeer speciale levenssituatie.

Kan het syndroom van Hashimoto worden genezen?

Een oorzakelijke behandeling van Hashimoto’s thyroiditis is niet mogelijk met conventionele geneeskunde. Alleen de symptomen worden behandeld – en helaas is dat vaak maar matig succesvol.

Met een complementaire medische behandeling die het beste van de conventionele geneeskunde, de natuurgeneeskunde en de klassieke homeopathie combineert, zijn er goed gedocumenteerde genezingsprocessen voor de schildklierontsteking van Hashimoto. Als absolute basis voor de behandeling moet een gedetailleerde diagnose voorafgaan aan elke vorm van therapie.

Daarna volgt een stapsgewijze therapie, op basis van de diagnose:

• compensatie van tekorten aan voedingsstoffen (zoals hieronder beschreven).
• behandeling van bijnierinsufficiëntie
• behandeling van het leaky gut syndroom
• behandeling van oestrogeendominantie
• darmsanering
• anti-inflammatoire strategieën
• het juiste dieet voor Hashimoto’s thyroiditis
• orthomoleculaire constitutionele behandeling. Deze vindt vanaf het begin plaats parallel met alle andere maatregelen om de eigenlijke oorzaak van de thyreoïditis, de ontregeling in het immuunsysteem, te kunnen behandelen.

Tekorten aan voedingsstoffen: De voedingssupplementen van Biogena

De meeste Hashimoto-patiënten hebben veel baat bij een kuur van 3 maanden van: Magnesium + Selenium + Resveratrol + L-Tyrosine.

Resveratrol helpt bij chronische ontstekingen

De meest doeltreffende antioxidant uit het natuurlijke rijk en daarom onontbeerlijk bij de behandeling van chronische ontstekingen. Beschermt de lichaamscellen tegen vrije radicalen en stabiliseert het immuunsysteem. Effectieve trans-resveratrol in combinatie met polyfenolen uit druivenpitextract optimaliseert de heilzame eigenschappen van dit middel.

OPC Resveratrol Formula, 60 capsules (2 verpakkingen voor een kuur van 3 maanden)

Neem de eerste maand 2 capsules per dag bij een maaltijd en verminder tot 1 capsule per dag in maand 2 en 3.

L-tyrosine kan helpen bij vermoeidheid en concentratieproblemen

Dit semi-essentiële aminozuur is zeer belangrijk voor Hashimoto-patiënten omdat het de grondstof is voor thyroxine en dus voor de hormonen T4 en T3. Een tekort aan L-tyrosine veroorzaakt altijd een beperkte werking van de schildklier. Bovendien is L-tyrosine een belangrijke precursorstof voor de biosynthese van de bijnierhormonen adrenaline en noradrenaline, alsook voor het “gelukshormoon” dopamine. Als de bijnier over een langere periode meer van deze stresshormonen zou moeten produceren, kunnen de L-tyrosine reserves uitgeput raken. De gevolgen zijn: Depressieve stemmingen, vermoeidheid, concentratieproblemen.

L-tyrosine 400, 60 capsules (3 verpakkingen voor een kuur van 3 maanden)

Neem dagelijks 2 capsules met een ruime hoeveelheid vloeistof, ongeveer 30 minuten voor de maaltijd. Let op: u mag dit middel niet innemen als u een (tijdelijke) hyperthyreoïdie heeft of als u tegelijk MAO-remmers slikt om een depressie te behandelen!

Selenium

Een tekort aan selenium kan de ziekte van Hashimoto bevorderen en verergeren. Seleniumsuppletie voor de ziekte van Hashimoto is een standaardtherapie geworden. Zo kan een seleniumtherapie van 3 maanden met 200 microgram verhoogde TPO-antilichamen aanzienlijk verminderen.

Selenium forte, 60 capsules (2 verpakkingen voor een kuur van 3 maanden)

Neem dagelijks 1 capsule met een beetje water.

Selenium is een belangrijke cofactor voor de vorming van actieve schildklierhormonen en is ook nodig voor de omzetting van de inactieve vorm van schildklierhormonen (T4) in de actieve vorm (T3). Selenium is het beschermende element voor de schildklier, want tijdens de productie van schildklierhormonen worden in hoge mate reactieve zuurstofspecies gevormd, die het schildklierweefsel kunnen beschadigen.

Samenvatting van de positieve effecten van selenium bij patiënten met het syndroom van Hashimoto:

• Werkt als een antioxidant tegen ontstekingen
• Verlaagt TPO antilichaam niveaus
• Belangrijk voor de omzetting van T4 in T3 als bestanddeel van de dejodasen
• Ontgifting en bescherming van levercellen, d.w.z. meer omzetting van T4 in T3

Verschillende studies hebben een significante daling aangetoond van antilichamen tegen schildklierperoxidase (TPO-AK) bij patiënten met auto-immuun thyreopathie die selenium innemen (Schmidt K. et al. 1998; Gärtner, R., 2002; Scheck, R. and Adler, M., 2007). Meer informatie over de invloed van seleniumsuppletie op het verloop van auto-immuun thyroïditis.

Magnesium

Magnesium is in het lichaam nodig om vitamine D te activeren omdat het essentieel is voor alle enzymen in het vitamine D-metabolisme. Bovendien heeft magnesium een belangrijke ontstekingsremmende werking, die van groot belang is bij auto-immuunziekten.

Siebensalz Magnesium, 180 capsules (voldoende voor 3 maanden)

Neem 2 capsules ‘s avonds. Biogena Siebensalz Magnesium levert zeven verschillende magnesiumverbindingen als een ideaal mengsel van verschillend oplosbare en magnesiumrijke verbindingen. Dit zorgt voor een goede magnesiumvoorziening – ongeacht de pH-waarde in het maagdarmkanaal. Magnesium mag niet worden gecombineerd met ijzerpreparaten.

Vitamine D innemen bij de ziekte van Hashimoto (wanneer het niveau < 50 mmol/ml is)

Vitamine D3 15000

1 capsule per week brengt het gewenste effect in ongeveer 3 maanden. Op basis van bloeduitslagen kan een individuele dosis worden berekend.

IJzer innemen bij Hashimoto (indien ferritine < 35 µg/l; streefwaarde ca. 100 µg/l)

IJzertekort komt zeer vaak voor als gevolg van thyreoïditis van Hashimoto, omdat het ijzerverbruik van het organisme verhoogd is bij chronische ontsteking. IJzergebrek leidt op zijn beurt tot een tekort aan schildklierhormonen, omdat T3 en T4 worden gevormd door jodium dat door het enzym thyreoperoxidase (TPO) wordt omgezet in tyrosine, en het enzym TPO is afhankelijk van ijzer. Het ijzertekort bevordert op zijn beurt de ontstekingsverschijnselen (vooral bij vrouwen) en zo wordt een vicieuze cirkel in gang gezet, die moet worden gestopt door ijzer en antioxidanten in te nemen. Zodra het ijzertekort is verholpen, wordt vaak snel een daling van de antilichaamspiegel waargenomen.

Ferro-houdende farmaceutische middelen lever vaak symptomen zoals: Maagdarmklachten, diarree, constipatie, brandend maagzuur, misselijkheid en braken. Zuiver plantaardig ijzer is veel beter wat betreft biologische beschikbaarheid en verdraagbaarheid.

QuattroFerrin 21, 60 capsules

Bevat 21 milligram puur plantaardig ijzer in combinatie met 40 milligram vitamine C uit amla- en acerola-extract, dat de ijzeropname verbetert.Neem dagelijks 1 capsule op een lege maag of 1-2 uur na de maaltijd. Houd tussen de inname van L-thyroxine, magnesium en selenium een tijdsinterval van ten minste twee uur aan.

Vitamine B12 bij Hashimoto’s (indien < 390 ng/l)

Naast foliumzuur en ijzer is vitamine B12 vooral verantwoordelijk voor de vorming van rode bloedcellen. Vitamine B12 draagt bij tot een normaal energiemetabolisme en tot de vermindering van vermoeidheid, versterkt de zenuwen, zorgt voor een gezonde slaap, een normaal homocysteïnemetabolisme (arterioscleroseprofylaxe) en een normale werking van het immuunsysteem – alles wat Hashimoto-patiënten goed kunnen gebruiken.

Vitamine B12 vloeibaar

Geef dagelijks een 1/2 pipet (0,5 ml) in de mond op een lege maag en laat de vloeistof enige tijd inwerken alvorens door te slikken. Dit preparaat bevat de drie natuurlijk voorkomende en biologisch actieve vitamine B12-verbindingen in het lichaam: Methylcobalamine, Hydroxocobalamine en Adenosylcobalamine, die beter en sneller worden opgenomen dan het conventionele voorschrift van synthetische, biologisch inactieve vitamine B12 (Cyanocobalamine).

De volgende groepen mensen hebben een verhoogde behoefte aan vitamine B12:

• Vegetariërs en veganisten, aangezien vitamine B12 voornamelijk in dierlijke voedingsmiddelen zit (lever, vlees, melk, eieren).
• Ouderen
• Mensen met veel stress
• Mensen die roken en regelmatig alcohol drinken
• Mensen die veel aan sport doen
• Moeders die borstvoeding geven
• Mensen met weinig maagzuur (anaciditeit) zoals vaak het geval is bij hypothyreoïdie
• Patiënten die regelmatig medicijnen innemen: Maagzuurblokkers, metformine
• Patiënten met gastro-intestinale aandoeningen, darmontsteking, dysbiose of leaky gut syndroom.

De volgende symptomen kunnen wijzen op een tekort: Vermoeidheid, zwakte, duizeligheid, bleke huid en slijmvliezen, kortademigheid, slaapstoornissen, zenuwpijn, paresthesieën (tintelingen, bontheid), geheugen- en concentratiestoornissen.

Biogena preparaten bestaan uit zuivere stoffen en bevatten geen hulpstoffen, ze zijn daarnaast lactosevrij, fructosevrij, glutenvrij en geschikt voor vegetariërs.

Jodium

Moeten patiënten met de ziekte van Hashimoto jodiumhoudende voedingsmiddelen vermijden? Jodium is een essentieel sporenelement, net als koper, selenium, zink, ijzer en andere elementen, wat betekent dat het lichaam het niet zelf kan produceren en het dus via de voeding moet krijgen. Bij het syndroom van Hashimoto is het vermogen van de schildklier om jodium op te nemen en op te slaan echter beperkt.

Jodium is onschadelijk voor patiënten met de ziekte van Hashimoto in de hoeveelheden die met voedsel worden ingenomen – ook met gejodeerd voedsel. Er kunnen problemen ontstaan als permanent te veel jodium wordt ingenomen (> 200 microgram/dag). Dit kan het ontstekingsproces verder aanwakkeren, vooral bij jodiumgevoelige mensen. Deze reactie is bijzonder sterk als er tegelijkertijd een tekort aan selenium is.

Een verantwoorde, op de individuele behoefte afgestemde jodiuminname is belangrijk om schildklierziekten te voorkomen of het verloop ervan gunstig te beïnvloeden.

Een bewezen jodiumtekort moet altijd langzaam worden gecompenseerd. Het is het beste om het vermogen om jodium op te nemen aan het begin van de behandeling te testen met een lage dosis jodium.

Jodium 200

Bevat 200 microgram jodium en dekt daarmee de jodiumbehoefte van een volwassen persoon tussen 13 en 50 jaar. Neem dagelijks 1 capsule bij de middagmaaltijd. Stop als u de volgende symptomen bemerkt: Rusteloosheid, prikkelbaarheid, neiging tot zweten, slaapstoornissen.

Juiste voeding

Zoals bij alle chronische ontstekingsziekten speelt de juiste voeding een belangrijke rol bij Hashimoto’s thyroiditis. Het is geen kwestie van het strikt volgen van een speciaal “Hashimoto dieet”. Het is veeleer zaak het lichaam te voorzien van voedingsstoffen waarover het als gevolg van de ziekte niet meer in voldoende mate kan beschikken, en tegelijkertijd de voorkeur te geven aan voedingsmiddelen die een ontstekingsremmend effect hebben.

Studies bevestigen dat het anti-inflammatoire dieet bijdraagt tot een aanzienlijke verbetering van de symptomen van mensen met auto-immuunziekten. Dit omvat het consequent vermijden van voedingsmiddelen die ontstekingen bevorderen (zie hieronder), het innemen van trage, lagneketen koolhydraten en daarbij verminderen van eiwitten. Bovendien hebben sommige Hashimoto-patiënten baat bij een glutenvrij dieet.

Belangrijke aanwijzingen voor de individuele verandering van voeding worden gegeven door onderzoeken zoals een bloedanalyse, een urine- of ontlastingonderzoek (zie Diagnose), waarmee b.v. een tekort aan voedingsstoffen of een leaky gut syndrome kan worden opgespoord. Een latente glutenintolerantie die niet overeenkomt met het volledige beeld van coeliakie of inheemse spruw kan gemakkelijk van thuis uit worden onderzocht met de opsporing van anti-gliadine-sIgA en anti-transglutaminase-IgA in de ontlasting.

Hashimoto’s dieet?

Er bestaat geen Hashimoto-dieet dat voor alle Hashimoto-patiënten even goed is. Hoewel is aangetoond dat veel mensen met de ziekte van Hashimoto baat hebben bij een verandering van dieet, is het uiteindelijk aan elke persoon om te beslissen hoe ze dit in hun dagelijks leven gaan implementeren. Vanuit dit oogpunt hangt een verandering van eetgewoonten altijd af van de individuele tolerantie en persoonlijke smaakvoorkeuren.

Wat moet je eten met Hashimoto’s?

De kern van een ontstekingsremmend dieet wordt gevormd door plantaardige (natuurlijke) antioxidanten die het lichaam beschermen tegen vrije radicalen en kunnen worden gebruikt om ontstekingsreacties zeer effectief te onderbreken. Bijzonder doeltreffende antioxidanten zijn de vitamines A, C en E, de sporenelementen selenium en zink, en diverse secundaire plantaardige verbindingen.

Deze zitten in verse groenten en fruit, salades, kruiden en spruiten, maar ook in noten en plantaardige oliën, die rijk zijn aan omega-3 vetzuren (zie hieronder). Peulvruchten zijn ook antioxidanten die veel ijzer en hoogwaardige eiwitten leveren.

Ongeveer 700 gram groenten en fruit per dag moeten de basis van het dieet vormen. Hashimoto-patiënten moeten echter voorzichtiger zijn bij het kiezen van groenten. Sommige groenten die juist ontstekingsremmend werken, zoals boerenkool, kunnen minder geschikt voor hen zijn omdat ze stoffen bevatten die de jodiumopname in de schildklier remmen (zie hieronder).

In het geval van fruit zijn de soorten die slechts weinig fructose bevatten, bijzonder heilzaam gebleken. Hiertoe behoren bijvoorbeeld alle bessensoorten, limoenen, kiwi’s, grapefruits, perziken, sinaasappelen, abrikozen, guave, papaja’s en acerola.

Specerijen zoals gember, peper, kurkuma of koriander bevatten veel secundaire plantaardige stoffen met een antioxiderende werking en hebben daardoor een ontstekingsremmend effect.

Curcuma 500, 60 capsules

Gepatenteerd curcumine C3-complex uit kurkuma en bioperine uit zwarte peper, dat de biologische beschikbaarheid van kurkuma verhoogt. Neem 1 capsule per dag na de lunch.

Een van de belangrijkste voedingsstoffen voor de gezondheid van de schildklier en vooral voor patiënten met Hashimoto is selenium (zie Behandeling). Hashimoto-patiënten moeten daarom seleniumrijke voedingsmiddelen specifiek in hun weekmenu opnemen. Naast eieren en sommige vissoorten zoals zalm, makreel of kabeljauw, zijn er ook een aantal plantaardige voedingsmiddelen die veel selenium bevatten, vooral paranoten en kokosnoten, maar ook peulvruchten, porcini paddestoelen en garnalen.

Omega-3 vetzuren (zoals alfa-linoleenzuur, eicosapentaeenzuur en docosahexaeenzuur) dienen onder andere als precursors van boodschapperstoffen in het lichaam die verantwoordelijk zijn voor het afremmen van ontstekingen. Tegelijkertijd zijn zij de natuurlijke tegenhanger van omega-6-vetzuren, die ontstekingsbevorderende boodschapperstoffen vormen. Mensen met hypothyreoïdie hebben vaak ook een verhoogd lipidengehalte in het bloed. Omega-3 vetzuren kunnen het triglyceridengehalte verlagen, het LDL-gehalte helpen verbeteren en het HDL-gehalte doen toenemen, en het is aangetoond dat ze een hoge bloeddruk verlagen.

Hashimoto-patiënten hebben een bijzonder grote behoefte aan omega-3-vetzuren en moeten daarom bij voorkeur voedingsmiddelen eten die veel omega-3-vetzuren bevatten. De beste bron van omega-3 is visolie, vooral van koudwater zeevis. Hoge gehalten kunnen ook worden gevonden in gemalen lijnzaad, walnoten, groene bladgroenten en chiazaad.

De juiste olie voor het bereiden van voedsel is een andere belangrijke pijler van het anti-inflammatoire dieet: oliën zoals lijnzaad- of hennepolie of koolzaadolie bevatten bijzonder hoge gehaltes aan omega-3 vetzuren. Maar koudgeperste olijf- en walnootolie zijn ook heilzaam. Distel- of zonnebloemolie moeten daarentegen met mate worden gebruikt omdat ze rijk zijn aan ontstekingsbevorderende omega-6-vetzuren. En: palmvet, halvarine, margarine, reuzel en ganzenvet moeten volledig uit het dagelijkse menu worden geschrapt.

Het is raadzaam ten minste tweemaal per week een vismaaltijd te bereiden. Zalm, tonijn, haring of makreel bijvoorbeeld bevatten bijzonder hoge gehalten aan omega-3-vetzuren en gaan ontstekingsprocessen dus doeltreffend tegen. Als u niet regelmatig vette zeevis wilt eten, kunt u met deze bereiding ook zorgen voor een evenwichtige aanvoer van omega-3-vetzuren:

Omega-3 vetzuren, 180 capsules als 3-maandenpakket.

Bevat de gestandaardiseerde omega-3 vetzuren EPA (eicosapentaeenzuur) en DHA (docosahexaeenzuur). Neem 2 maal per dag, 1 capsule bij elke maaltijd.

Eiwit en de bouwstenen ervan, de aminozuren, zijn onmisbaar voor het lichaam. Omdat het lichaam acht van de 20 aminozuren niet zelf kan aanmaken, moet je ongeveer 50 tot 55 gram eiwitten per dag eten. De beste manier om in uw behoeften te voorzien is met plantaardige eiwitten, omdat die gemakkelijker te metaboliseren zijn dan eiwitten van dierlijke oorsprong. Goede bronnen van eiwitten zijn peulvruchten, quinoa, noten en sojabonen. Aangezien sojabonen echter goitrogenen bevatten (zie hieronder), moet u eerst nagaan of ze goed worden verdragen.

Koolhydraten zijn ook van vitaal belang voor het lichaam. Het soort koolhydraat is echter het belangrijkst. Industrieel verwerkte koolhydraten zoals huishoudsuiker, witte bloem, witte rijst, cornflakes of verwerkte aardappelen bestaan hoofdzakelijk uit enkelvoudige koolhydraten (met een korte keten). En ze veroorzaken niet alleen een snelle of buitensporige stijging van de bloedsuikerspiegel en insulineresistentie, maar wakkeren ook ontstekingen aan.

Het is zinvoller te eten volgens de glycemische belasting. Zo zijn natuurlijke (lange-keten), vezelrijke koolhydraten, die bijvoorbeeld voorkomen in volkorenproducten, peulvruchten, haver en verse groenten, bijzonder heilzaam.

Patiënten met het leaky gut syndroom moeten echter voorzichtig zijn met volkoren producten.

Probiotica, maar ook prebiotica zoals de oplosbare voedingsvezels inuline of oligfructose, versterken de darmflora.

Laat u inspireren door recepten die speciaal zijn samengesteld voor mensen met auto-immuunziekten. U zult er versteld van staan hoeveel concentratie en energie u kunt verbeteren met aangepaste maaltijden.

Het Paleo Kookboek voor mensen met Hashimoto’s en andere auto-immuunziekten vindt u hier .

Wat vermijden?

Dierlijk voedsel moet altijd met de nodige voorzichtigheid worden gegeten, vooral als het veel vet bevat. Dit komt doordat de meeste vleessoorten en worsten, maar ook slachtafval, varkensvlees, ganzen- en botervet, vetrijke zuivelproducten, eigeel en veel kant-en-klare levensmiddelen veel arachidonzuur bevatten, dat tot de omega-6-vetzuren behoort. Het lichaam vormt uit dit zuur bepaalde ontstekingsboodschappers, die een sterk ontstekingsbevorderend effect hebben. Er zijn voedingsmiddelen die Hashimoto-patiënten beter kunnen vermijden. Zij bevatten zogenaamde goitrogenen, die in het lichaam worden omgezet in bepaalde stoffen (thiocyanaten) die de opname van jodium in de schildklier belemmeren.

Dit blokkeert de omzetting van jodium in tyrosine en daarmee de productie van schildklierhormonen.

• Koolsoorten zoals bloemkool, witte kool, Chinese kool, boerenkool, spruitjes, savooiekool
• Waterkers en Oost-Indische kers
• Radijzen
• Rapen

Mosterd, mierikswortel

• Millet
• Bittere amandelen
• Pijnboompitten
• Sojaproducten
• Maïs
• Uien, knoflook en andere alliums

Of een volledige uitsluiting werkelijk nodig is, is omstreden. Critici wijzen erop dat een zeer, zeer grote (nauwelijks haalbare) hoeveelheid zou moeten worden geconsumeerd voor Hashimoto-patiënten om gevaarlijk te worden. Met andere woorden, als je je niet aangetast voelt door het eten van goitrogene voedingsmiddelen, hoef je ze niet echt uit je dieet te schrappen.

Ten slotte is het ook belangrijk dat de maaltijden worden bereid met verse ingrediënten (bij voorkeur biologisch).

Levensmiddelen die chemische additieven, kunstmatige aroma’s of smaakversterkers bevatten, zoals die welke in veel “kant-en-klare” producten worden aangetroffen, moeten worden vermeden.

Gluten (intolerantie)

Gluten is een gluteneiwit dat voorkomt in vele graansoorten, zoals tarwe, rogge, haver, gerst, spelt en groene spelt. Als glutenintolerantie of de auto-immuunziekte coeliakie is vastgesteld, moeten glutenhoudende voedingsmiddelen consequent worden vermeden. Maar zelfs sommige Hashimoto-patiënten, bij wie een glutenintolerantie niet kon worden aangetoond, voelen zich aanmerkelijk beter wanneer zij glutenbevattende voedingsmiddelen vermijden.

Daarom is het de moeite waard om een tijdje glutenvrij te eten. Dit geldt des te meer als de darmen problemen veroorzaken, bijvoorbeeld omdat er sprake is van een leaky gut syndroom. Als de symptomen verbeteren, kan men dit voortzetten totdat de darmen weer gezond zijn. Glutenvrije alternatieven zijn: Amaranth, boekweit, kikkererwten, quinoa en rijst. Anders geldt het volgende: als er geen merkbare verbetering van de ziektesymptomen optreedt, is het niet nodig gluten te blijven vermijden.

L-thyroxine

T4-monopreparaten (bv. L-thyroxine, euthyrox) in doses van 25 tot 200 microgram per tablet worden gewoonlijk gebruikt voor de schildklierontsteking van Hashimoto.

Het is raadzaam een T4-T3-combinatiepreparaat of schildklierextract te nemen, vooral in gevallen van omzettingsstoornissen van T4 in T3, die kunnen worden veroorzaakt door een seleniumtekort, uitputting, depressie, emotionele stress en ernstige algemene ziekten, enz.

Men is het er algemeen over eens dat in gevallen van manifeste hypothyreoïdie, d.w.z. verhoogd TSH en verlaagd fT4, hormoonsubstitutie met L-thyroxine een vanzelfsprekendheid is. Veel vaker echter komt subklinische hypothyreoïdie voor met een verhoogd TSH en normale of grenswaarden voor fT4 en fT3. Hier bestaat onenigheid onder artsen en verwarring onder patiënten over het TSH-niveau waarbij met hormoonbehandeling moet worden begonnen.

Er moet hierbij met verschillende factoren rekening worden gehouden:

• Hoe lang is de ziekte al aanwezig?
• Is de schildklier in grootte veranderd?
• Zijn er knobbeltjes in de schildklier?
• Zijn er bijkomende ziekten?
• Is er een lipometabolische stoornis? Het cardiovasculaire risico moet tot een minimum worden beperkt door het LDL-cholesterol te verlagen.
• Hoe oud is de patiënt? Patiënten ouder dan 65 jaar met subklinische hypothyreoïdie hebben driemaal meer kans om dementie te ontwikkelen!
• Is er een verlangen om kinderen te krijgen? Vrouwen met AIT hebben drie keer zoveel vroeggeboorten als gezonde vrouwen!
• Is er een zwangerschap?
• Wat is het subjectieve welzijn?

Substitutie met L-thyroxine tot een TSH van 4,0 – 6,0 mU/l is optioneel.

“Een licht verhoogde TSH-waarde betekent niet dat er een gezondheidsrisico is. Als de TSH-waarde vier of iets hoger is, is het dus zinvol te wachten en de waarden regelmatig te controleren. Veel mensen voelen zich niet beter na het nemen van hormonen. Je moet de patiënten behandelen en niet hun labwaarden.” (schildklierexpert Prof. R. Gärtner, afdeling endocrinologie LMU, München).

Hormonen alleen zijn niet genoeg
De conventionele geneeskunde behandelt alleen de symptomen van auto-immune thyroiditis .Veel mensen met de ziekte van Hashimoto ervaren echter dat hun symptomen niet of nauwelijks verbeteren, ondanks het regelmatig innemen van tabletten.

Maak hier een afspraak voor bloedonderzoek, ANS-meting of voor een gratis en vrijblijvend consult.